مقایسه روش های آموزشی در میزان فراگیری دانشجویان مقطع کارشناسی علوم آزمایشگاهی

مقدمه: با توجه به پیشرفت روز افزون روش های آموزشی، امروزه نیاز به اجرای روش های نوین آموزشی چشمگیر می باشد. در پژوهش حاضر ما بر آن شدیم تا تاثیر بحث در گروه های کوچک را در مقایسه با روش سخنرانی در زمینه مباحث میکروب شناسی برای دانشجویان رشته علوم آزمایشگاهی و در دانشکده پیراپزشکی انجام دهیم. روش اجرا: در پژوهش حاضر دانشجویان کلاس به دو گروه تقسیم شدند. مطالب درسی ارائه شده به هر دو گروه یکسان بوده اما در مورد گروه اول تدریس به صورت سخنرانی انجام گرفت و برای گروه دوم روش تدریس به صورت بحث در گروه های کوچک با استفاده از تکنیک Jigsaw انجام شد. در آخرین مرحله از هر دو گروه آزمون به عمل آورده و همچنین پرسش نامه ای مشتمل بر سوالات مربوط به دانش و رضایت مندی در خصوص روش های آموزشی به کار گرفته شده توسط داشجویان تکمیل شد. در تحلیل پرسش نامه ها از آزمون های آماری SPSS، آزمون کای 2، (non parametric) NPar test و Mann-Whitney test استفاده گردید. نتایج: در مورد نمرات نهایی سنجش دانش بین دو گروه دانشجویان اختلاف معنی داری مشاهده نشد. (P>0.05) با بررسی اطلاعات به دست آمده از پرسش نامه ها، در مورد سوالاتی که مربوط به ترغیب آن ها جهت شرکت در بحث و تبادل نظر با مدرس و سایر دانشجویان، تشویق مطالعه سایر کتب و رفرانس های خارجی بوده، دانشجویانی که در گروه بحث گروه های کوچک قرار داشتند بسیار بیشتر از گروه سخنرانی به سوالات پاسخ مثبت دادند. اما در مورد سوالاتی که مربوط به میزان توانمندی استاد در اداره کلاس و رعایت توالی منظم در ارائه مطالب درسی بوده است دانشجویانی که در گروه سخنرانی قرار داشتند، موافق تر بودند. بحث : نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده عدم وجود تفاوت معنی دار در میزان نمرات کسب شده دانشجویان در دو گروه تحت بررسی بوده است که این خود ممکن است در نتیجه عوامل مختلفی که شامل عدم تطابق محتوای مناسب با نوع مداخله آموزشی و یا عدم لحاظ زمان مناسب و یا تعداد ناکافی دانشجویان تحت بررسی باشد، ولی میزان بالای رضایتمندی دانشجویان از روش آموزشی بحث در گروه های کوچک بیانگر مناسب بودن استفاده از این روش در فراگیری دانشجویان می باشد.